အစာအိမ္ ေအာင့္ေနတယ္
ေနရထိုင္ရတာ အဆင္မေျပဘူး
လူေရာကဗ်ာေတြပါ ခ်ဴခ်ာတာ ၃,၄ ႏွစ္ ရွိျပီ
ဘာမွ မတတ္နိင္ဘူး
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးတယ္
အစြပ္စြဲ ခံရတယ္
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစကားလံုးေတြပဲ ျပန္ျပန္ျမင္ေနတယ္
လူက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္း
စိတ္က ေခ်ာက္နက္ၾကီးထဲ ထိုးဆင္းသြား
ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ
ဒီမ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိျပန္ျပီ
သိတယ္..ဒီေကာင္းကင္က မိုးမရြာေတာ့ဘူး
အစာအိမ္ေအာင့္ျပန္ျပီ
ဓာတ္ပံုတစ္ပံုက စိတ္ထဲမွာ လာလာကပ္ေနတယ္
အဆင္မေျပဘူး
ေခ်ာင္းဆိုးျပီ
ဖ်ားေနျပီ ထင္တာပဲ
ကဗ်ာေရးမယ္
အလြမ္းေျပၾကည့္ဖို႔ ႏွင္းဆီပင္ေလးတစ္ပင္ စိုက္ဦးမယ္
ႏွင္းစက္ေလးေတြနဲ႔ စိုစြတ္ေနရင္ ေပ်ာ္မယ္
ဒါပဲ....
ကိုယ္တတ္နိင္သေလာက္ေပါ့
အစာအိမ္ ေအာင့္ျပန္ျပီ
နဖူးမွာ ေခၽြးေတြ စို႔လာတယ္
ေခ်ာင္းဆိုးျပီ
အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းမွာ နာမည္တစ္ခု ခံေနတယ္
ခက္တာပဲ
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
ကိုယ့္စိတ္ နဲ႔ ကိုယ္ နဲ႔ ေ၀းခ်င္တယ္
နားလည္မႈႈ ဆာတယ္
ထုနဲံ႔ထည္နဲ႔ စိတ္ပ်က္လြန္း
ကိုယ္ပူတယ္
ဖြင့္ေျပာလိုက္ျပီ
သုညမွတ္ေအာက္ထိ ထိုးဆင္းသြား
အစာအိမ္ ေအာင့္ျပန္ျပီ
အစတည္းက သိတယ္
ေခ်ာင္းဆိုးျပီ
ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းကို မေတြးေခၚခ်င္ဘူး
သူမက ဆံပင္ရွည္ေလးနဲ႔
ဖ်ားေနျပီ ထင္တာပဲ
က်ေနာ္ ေျပာနိုင္တာ ဒါပဲေလ
ရိုင္းတယ္...မနာခံတတ္ဘူး...
ခက္တယ္..အစာအိမ္ ေအာင့္ျပန္ျပီ
အရင္ ... အရင္...ေတြ ျပန္ေပးပါ
ေခ်ာင္း ဆိုး ျပီ
အနုပညာကို ျခံဳအိပ္ရတာ ေလတိုးတယ္
ရံႈးလိုက္တာ
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးကို စာေရးမယ္
စစ္နိုင္IDEAl MAGAZINE (April), Poem's Corner
a.m 1:30 16.12.2010
Thursday
ေနရထိုင္ရတာ အဆင္မေျပဘူး
လူေရာကဗ်ာေတြပါ ခ်ဴခ်ာတာ ၃,၄ ႏွစ္ ရွိျပီ
ဘာမွ မတတ္နိင္ဘူး
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးတယ္
အစြပ္စြဲ ခံရတယ္
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစကားလံုးေတြပဲ ျပန္ျပန္ျမင္ေနတယ္
လူက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္း
စိတ္က ေခ်ာက္နက္ၾကီးထဲ ထိုးဆင္းသြား
ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ
ဒီမ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိျပန္ျပီ
သိတယ္..ဒီေကာင္းကင္က မိုးမရြာေတာ့ဘူး
အစာအိမ္ေအာင့္ျပန္ျပီ
ဓာတ္ပံုတစ္ပံုက စိတ္ထဲမွာ လာလာကပ္ေနတယ္
အဆင္မေျပဘူး
ေခ်ာင္းဆိုးျပီ
ဖ်ားေနျပီ ထင္တာပဲ
ကဗ်ာေရးမယ္
အလြမ္းေျပၾကည့္ဖို႔ ႏွင္းဆီပင္ေလးတစ္ပင္ စိုက္ဦးမယ္
ႏွင္းစက္ေလးေတြနဲ႔ စိုစြတ္ေနရင္ ေပ်ာ္မယ္
ဒါပဲ....
ကိုယ္တတ္နိင္သေလာက္ေပါ့
အစာအိမ္ ေအာင့္ျပန္ျပီ
နဖူးမွာ ေခၽြးေတြ စို႔လာတယ္
ေခ်ာင္းဆိုးျပီ
အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းမွာ နာမည္တစ္ခု ခံေနတယ္
ခက္တာပဲ
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
ကိုယ့္စိတ္ နဲ႔ ကိုယ္ နဲ႔ ေ၀းခ်င္တယ္
နားလည္မႈႈ ဆာတယ္
ထုနဲံ႔ထည္နဲ႔ စိတ္ပ်က္လြန္း
ကိုယ္ပူတယ္
ဖြင့္ေျပာလိုက္ျပီ
သုညမွတ္ေအာက္ထိ ထိုးဆင္းသြား
အစာအိမ္ ေအာင့္ျပန္ျပီ
အစတည္းက သိတယ္
ေခ်ာင္းဆိုးျပီ
ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းကို မေတြးေခၚခ်င္ဘူး
သူမက ဆံပင္ရွည္ေလးနဲ႔
ဖ်ားေနျပီ ထင္တာပဲ
က်ေနာ္ ေျပာနိုင္တာ ဒါပဲေလ
ရိုင္းတယ္...မနာခံတတ္ဘူး...
ခက္တယ္..အစာအိမ္ ေအာင့္ျပန္ျပီ
အရင္ ... အရင္...ေတြ ျပန္ေပးပါ
ေခ်ာင္း ဆိုး ျပီ
အနုပညာကို ျခံဳအိပ္ရတာ ေလတိုးတယ္
ရံႈးလိုက္တာ
က်ေနာ္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးကို စာေရးမယ္
ေလယာဥ္ပ်ံေတြေတြ႔တိုင္း လြမ္းတယ္လို႔...........။ ။
စစ္နိုင္IDEAl MAGAZINE (April), Poem's Corner
a.m 1:30 16.12.2010
Thursday
No comments:
Post a Comment